Ոչ թե նախընտրական  ժամանակավոր մենիմաստ քայլ, այլ քաղաքականությամբ զբաղվելու հաստատուն ցանկություն. այսպես կարելի է հասկանալ պաշտպանության նախկին  նախարար, ՕՐՕ դաշինքի անդամ Սեյրան Օհանյանի այսօրվա հայտարարությունը: Նախկին նախարարը հավաստել է, որ շարունակելու է զբաղվել քաղաքականությամբ.

- Պետք է լայն համախմբում: Պետք է լսել բոլոր կուսակցություններին, նրանց տեսակետները, քննարկումներ պետք է լինեն, որից հետո որոշում ընդունվի: 

 

ՕՐՕ դաշինքի անդամը հստակ հայտարարում է, որ չի ընդունում իր պարտությունն ընտրություններում և շարունակելու է պայքարել՝ գաղափարների իրականացման համար: Այն, որ այլ կուսակցությունների հետ հանդիպումներ է սկսում, նոր  միասնական քաղաքական ուժի ստեղծման վկայությունն է: Բացի այդ, Սեյրան Օհանյանը սրանով նաև հերքում է նախընտրական օրերին շրջանառվող այն լուրերը, թե իշխանությանը նախկին նախարարին հորդորել է մոռանալ ընդդիմադիր կեցվածքը՝  ՕՐՕ դաշինքի համակիր, Արցախի պաշտպանության  բանակի նախկին հրամանատար (այժմ կալանավորված) Սամվել Բաբայանի ճակատագրին չարժանանալու համար:

 

Մյուս կողմից Օհանյանն ակնարկում է՝ եթե քննարկումները հաջողությամբ պսակվեն, ապա իր ստեղծելիք քաղուժը չի լինի արմատական ընդդիմություն: Դա է վկայում գործող իշխանական համակարգի դեմ թշնամանք չունենալու արտահայտությունը: 

 

Չնայած նախընտրական շրջանում ՕՐՕ դաշինքը  քննադատում էր իշխանությանը, հայտարարում նոր որակի իշխանություն ստեղծելու մասին: Իսկ հակառակորդներն էլ, ի պատասխան՝ հիշեցնում էին, որ Սեյրան Օհանյանը ևս պատասխանատու է այս համակարգի, ապրիլյան պատերազմի բացթողումների համար: Սակայն քարոզարշավում մրցակցին քննադատելը դեռ արմատականություն չէ: 

 

Իրական ու իրատեսակա՞ն է Օհանյանի՝ նոր ուժ ստեղծելու ցանկությունը: Կարծում ենք՝ այո, հաշվի առնելով պաշտպանական համակարգում նրա կողմնակիցներ  ու համակիրներ ունենալը: Բայց արդյո՞ք դա բավարար է՝ նոր ուժ ձևավորելու և խորհրդարանական կառավարման համակարգում  ազդեցիկ դեր ու գործոն  ունենալու համար, քանի որ իրենց շուրջ գաղափարակիցներին համախմբելու, միավորվելու առաջարկներ գրեթե բոլորն են հնչեցնում: 

 

Այս բոլոր հարցերի պատասխանը, ինչպես միշտ՝ նորին մեծություն ժամանակը կտա: Իսկ Սեյրան Օհանյանի հաջողելու հավանականությունը փոքր չէ, որովհետև այսուհետ, արդեն որպես քաղաքական գործիչ, նա ազատ է՝ բարձրաձայնելու այն խնդիրները, որոնց չէր կարող անդրադառնալ որպես պետական պաշտոնյա: