Աբխազիայի արտգործնախարար Ինալ Արձինբան Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների սերտացում է քարոզում՝ վկայակոչելով հանրապետության առաջին նախագահի խոսքերը։

 

Արդեն երեք շաբաթ է, ինչ Ինալ Արձինբան շրջում է Աբխազիայի շրջաններով և հանդիպումներ անցկացնում տեղի հասարակության հետ՝ պատմելով հանրապետության զարգացման գործում Ռուսաստանի դերի մասին։

 

Ոմանք արտաքին գործերի նախարարին ոչ բնորոշ այս շրջայցերը բացատրում են Ինալ Արզդինբայի նախագահական հավակնություններով։ Մյուսները պատճառը տեսնում են աբխազա-ռուսական հարաբերությունների ներկայիս աստիճանից Մոսկվայի ունեցած դժգոհության մեջ։

 

- Այդ պատճառով Կրեմլը մեզանից պահանջեց «բացատրական աշխատանք» իրա կանացնել բնակչության հետ և նրանց հասցնել քաղաքական տեղեկատվություն Ռուսաստանի Դաշնության հետ սերտ ինտեգրման առավելությունների մասին,- կարծում է «Абхазия-центр» տելեգրամյան ալիքը:

 

- Ես և դուք ունենք ռուսական անձնագրեր, մենք օգտագործում ենք ռուսական արժույթ, մեր սահմանները պաշտպանում են ռուս սահմանապահները։ Ո՞ւմ ռազմաբազան է ապահովում մեր անվտանգությունը. ռուսների: Դրանք նույնպես հսկայական գումարներ են,- ասել է նախարարը Սուխումի շրջանի ակտիվիստների հետ հանդիպման ժամանակ։

 

Իսկ իր փաստարկներն ավելի համոզիչ դարձնելու համար Ինալ Արձինբան մեջբերել է Աբխազիայի առաջին նախագահ Վլադիսլավ Արձինբայի խոսքերը, որոնք, ամենայն հավանականությամբ, նա ասել է 2002թ.-ին.

 

- Հայտնի է, որ Աբխազիայի Հանրապետության ժողովուրդը և ղեկավարությունը բազմիցս հայտարարել են Ռուսաստանի Դաշնության հետ ամենասերտ հարաբերություններ հաստատելու իրենց ձգտման մասին՝ համարելով, որ նման ինտեգրումը համապատասխանում է Աբխազիայի ազգային շահերին։ Ռուսաստանի հետ հնարավոր հարաբերությունների ամենահարմար ձևը կարող է լինել ասոցացված պետության մոդելը։ Պահպանելով անկախությունը’ Աբխազիան պատրաստ է Ռուսաստանի հետ միասին կառուցել իր արտաքին և պաշտպանական քաղաքականությունը, այդ թվում’ սահմանների պահպանությունը։

 

Ինալ Արձինբան նշել է, որ չնայած 1990-ականներին աբխազ-ռուսական երկխոսության մեջ առկա լարվածությանը, առաջին նախագահն ընդգծել է Ռուսաստանի Դաշնության հետ սերտ հարաբերություններ ունենալու կարևորությունը։

 

Սակայն հայտնի աբխազ քաղաքական գործիչ և բլոգեր Ախրա Բժանիան այդ վկայակոչումը ոչ տեղին է համարում.

 

- Կարծում եմ, որ 2002 թ.-ին Վլադիսլավ Արձինբային պետք էր գոնե մեր իրավական լեգիտիմության տեսանելիությունը, առնվազն երկկողմանի երկխոսության որոշակի տեսքը… Այստեղից էլ առաջացել է «Ասոցացված պետության» առասպելը:

 

Ուրեմն հիմա ի՞նչ: Միգուցե մենք հիշենք նաև 1978 թվականը, երբ մենք ստիպված եղանք խնդրել միացում Կրասնոդարի երկրամասին:

 

Պատմությունը դինամիկ գործընթաց է: Մեր ներկայիս կարգավիճակը ինքնիշխան, միջազգայնորեն ճանաչված պետությունն է։ ԱԳՆ թիմը պետք է աշխատի այս կարգավիճակի ընդլայնման և այն նոր բովանդակությամբ լցնելու ուղղությամբ, այլ ոչ թե շրջի քաղաքներով ու գյուղերով՝ երկրի քաղաքացիների շրջանում տարածելով այն միտքը, թե անկախությունն իրենց համար չափազանց ծանր բեռ է։

JAMnews