Հայաստանը իսլամիստների թիրա՞խ
Ո՞ՒՄ Է ՈՒՂՂՎԱԾ ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԻ ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ
![](/files/pics/post/large/522b50874.jpg)
Ռուսաստանի ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովը «Միր» հեռուստաընկերությանը տված հարցազրույցում հայտարարել է, թե ՀԱՊԿ երկրների ուժային ստորաբաժանումները մշտապես պատրաստ են իսլամական ահաբեկչության դեմ գործելու, Իսլամական պետություն խմբավորումը ոչնչացնելու համար: Նա հայտարարել է, որ գործելու պատրաստ են նաև Տաջիկստանում, Ղրղզստանում և Հայաստանում ռուսական ռազմակայանները:
Այն, որ ԻԼԻՊ-ը վտանգ է ամբողջ աշխարհի համար, սա պարզ է: Բայց ինչո՞ւ է Ռուսաստանը շեշտում այլ երկրներում իր ռազմակայանների մասին:
Լավրովի այս հայտարարությունը, հավանաբար, նախևառաջ ներքին լսարանի համար է: Ռուսաստանն իր հանրությանը փորձում է ցույց տալ, որ միայնակ չէ իսլամիստների դեմ պայքարում: Եթե հարկ լինի, ապա այլ երկրների ևս կներքաշի այդ ամենի մեջ:
Չի բացառվում նաև, որ Մոսկվան փորձում է հիմնավորել նշյալ երեք հանրապետություններում իր ռազմական ներկայությունը: Մասնավորապես, Ռուսաստանում չեն կարող անտեղյակ լինել Հայաստանում տեղակայված իրենց ռազմակայաններից դժգոհության մասին: Կարելի է ենթադրել, որ Տաջիկստանն ու Ղրղզստանն էլ սուփրա-սեղանով չեն ընդունում ՌԴ ներկայությունն իրենց երկրում: Ու հասկանալով, որ իր ռազմաբազաներն իրենց առաքելությունը չեն կատարում իր դաշնակից պետություններում, Մոսկվան մտմտում է իր բազաներն այլ նպատակով օգտագործել:
Եթե մի քիչ էլ խորանանք «անհնարինը՝ ակնհայտ» սկզբունքով, ապա Լավրովի այս հայտարարությունը կարող է և կապ ունենալ վերջերս Գյումրիի 102-րդ ռազմաբազայի ռուս զինվորի սպանության հետ: Գրել էինք, որ ռուս զինծառայողի սպանության մեջ մեղադրվում է մահմեդականացված հայ Արման Ջանջուղազյանը: Պատահական չէ, որ ռուս զինծառայողի սպանության գործը հիմա քննում է ԱԱԾ-ն: Ու եթե լրատվամիջոցների ենթադրությունները ճիշտ են, նշանակում է՝ ռուսական ռազմաբազաներ ունեցող երկրները, այս դեպքում Հայաստանը, հարմար թիրախ են դառնում ահաբեկիչների համար՝ Մոսկվայի դեմ պայքարելու:
Մեկ այլ հանգամանք ևս: Եթե Ռուսաստանն անհանգստացած է իսլամիստների ահաբեկչական գործողություններից, ապա պետք է հիշի՝ իսլամիստներին հովանավորում է իր ջերմ բարեկամ Թուրքիան: Հետևաբար, Լավրովի այս խոսքը կարող է վերաբերվել նաև Անկարային՝ որպես անուղղակի նախազգուշացում: