Փլուզումներով ու թուր¬քա¬մետ ե¬րազ¬նե¬րով այ¬լընտ¬րանք

Հա¬մա¬ձայն քա¬ղա¬քա¬կան ճո¬ճա¬նա¬կի տե¬սութ¬յան, հա¬սա¬րա¬կա¬կան-քա¬ղա¬քա¬կան զար¬գա¬ցում¬նե¬րի արդ¬յուն¬քում իշ¬խող քա¬ղա¬քա¬կան ուժն ու ընդ¬դի¬մութ¬յու¬նը փոխ¬վում են երկ¬րում ի¬րենց զբա¬ղեց¬րած դիր¬քե¬րով: Սա¬կայն, ա¬պա¬ցուց¬ված այս օ¬րի¬նա¬չա¬փութ¬յու¬նը մե¬զա¬նում ներ¬կա ժա¬մա¬նա¬կա¬հատ¬վա¬ծի հա¬մար չէ, թերևս: Հա¬մե¬նայն դեպս, մեր ընդ¬դի¬մութ¬յան ներ¬սում առ¬կա գոր¬ծըն¬թաց¬ներն այդ են հու¬շում: Խորհր¬դա¬րա¬նա¬կան ընտ¬րութ¬յուն¬նե¬րում դրա¬կան արդ¬յունք չար¬ձա¬նագ¬րե¬լուց հե¬տո, տրա¬մա¬բա¬նո¬րեն սպաս¬վում էր, որ ընդ¬դի¬մութ¬յու¬նը կվեր¬լու¬ծի իր գոր¬ծո¬ղութ¬յուն¬նե¬րը, բաց¬թո¬ղում¬նե¬րը, կվե¬րա¬նա¬յի որ¬դեգ¬րած մար¬տա¬վա¬րութ¬յունն ու կփոր¬ձի հա¬մախմբ¬վել ու պատ¬րաստ¬վել ա¬ռա¬ջի¬կա` 2008-ին կա¬յա¬նա¬լիք ՀՀ նա¬խա¬գա¬հի ընտ¬րութ¬յանն ա¬վե¬լի կազ¬մա¬կերպ¬ված մասնակցելու հա¬մար: Սա¬կայն, ցա¬վոք, այ¬սօր բո¬լո¬րո¬վին հա¬կա¬ռակ ուղ¬ղութ¬յամբ են զարգա¬ցումները ընդդիմության ներսում: Մասնավորապես ՀԺԿ-ում, ՕԵԿ-ում առկա գործընթացները կրկնությունն են հատկապես ընդդիմադիր կուսակ¬ցությունների փլուզումների շարունա¬կականության: Այս տխուր ի¬րո¬ղութ¬յան պա¬րա¬գա¬յում դժվար է հա¬վա¬տալ հնա¬րա¬վոր կարճ ժա¬մա¬նա¬կա¬հատ¬վա¬ծում, հա¬մե¬նայն դեպս, մինչև երկ¬րի Նա¬խա¬գա¬հի ընտ¬րութ¬յուն¬նե¬րը, հա¬սա¬րա¬կութ¬յան մեջ նշյալ քաղուժերի վար¬կա¬նի¬շի վե¬րա¬կանգն¬մա¬նը: Ի դեպ, «Իմ¬պիչ¬մեն¬տի», «Հան¬րա¬պե¬տութ¬յան» և «Նոր ժա¬մա¬նակ¬նե¬րի» վեր¬ջին հան¬րա¬հա¬վա¬քում ՀԺԿ¬-ն և ՕԵԿ-ը բա¬ցա¬կա¬յում էին: Մինչ¬դեռ, հան¬րա¬հա¬վա¬քի հռե¬տոր¬նե¬րը խո¬սում էին մինչ այժմ կրած ան¬հա¬ջո¬ղութ¬յուն¬նե¬րից չվհատ¬վե¬լու, դա¬սեր քա¬ղե¬լու, կոն¬սո¬լի¬դաց¬վե¬լու և նման այլ լավ բա¬նե¬րի մա¬սին: Սա¬կայն, քա¬ղա¬քա¬կան փոր¬ձա¬գետ¬նե¬րի կար¬ծի¬քով, ըն¬դդի¬մութ¬յունն այ¬սօր պետք է հրա¬ժար¬վի ո¬չինչ չտվող փո¬ղո¬ցա¬յին պայ¬քա¬րից` անպ¬տուղ պեր¬մա¬նենտ հան¬րա¬հա¬վաք¬նե¬րից և կենտ¬րո¬նա¬նա` հա¬մա¬կար¬գա¬յին այ¬լընտ¬րանք ստեղ¬ծե¬լ: Իսկ այ¬լընտ¬րան¬քի մա¬սին խո¬սե¬լով, հան¬րա¬հա¬վա¬քում Վա¬հագն Խա¬չատր¬յանն այն¬քան ոգևոր¬վեց, որ ա¬սաց, թե ժո¬ղո¬վուր¬դը կցան¬կա¬նար ապ¬րել ոչ ա¬վել, ոչ պա¬կաս, Թուր¬քիա¬յի նման ժո¬ղովր¬դա¬վար ու օ¬րենք¬նե¬րը հար¬գող երկ¬րում: Թուր¬քիա¬յի նման երկ¬րո՞ւմ, որն այ¬սօր ժո¬ղովր¬դա¬վա¬րութ¬յան, մար¬դու, ազ¬գա¬յին ու կրո¬նա¬կան փոք¬րա¬մաս¬նութ¬յուն¬նե¬րի իրավունքների հարգ¬ման հար¬ցե¬րում լուրջ խնդիր¬ներ ու¬նի Եվ¬րո¬պա¬յում: Վա¬հագն Խա¬չատր¬յա¬նի աչ¬քում Թուր¬քիան այդ¬քան բարձր վար¬կա¬նիշ էր ձեռք բե¬րել, ո¬րով¬հետև երկ¬րի Սահ¬մա¬նադ¬րա¬կան դա¬տա¬րա¬նի նա¬խա¬գահ Թու¬լայ Թուգ¬ջան հայ¬տա¬րա¬րել էր, թե դի¬մե¬լու է դա¬տա¬խա¬զութ¬յու¬ն` վար¬չա¬պետ Ռե¬ջեփ Թա¬յիփ Էր¬դո¬ղա¬նի դեմ քրեա¬կան գործ հա¬րու¬ցե¬լու պա¬հան¬ջով, քանզի վեր¬ջինս կաս¬կա¬ծել էր ՍԴ¬-ի կա¬յաց¬րած ո¬րոշ¬ման օ¬րի¬նա¬կա¬նութ¬յանն ու դա¬տա¬րա¬նի նա¬խա¬գա¬հի ան¬կողմ¬նա¬կա¬լութ¬յա¬նը: Վ. Խա¬չատր¬յա¬նը, թերևս, «մո¬ռա¬ցել էր», որ Թուր¬քիա¬յում ի¬րա¬կան իշ¬խա¬նութ¬յու¬նը բարձ¬րաս¬տի¬ճան զին¬վո¬րա¬կան¬նե¬րի` գե¬նե¬րալ¬նե¬րի ձեռ¬քում է, ո¬վքեր ցան¬կա¬ցած պա¬հի կա¬րող են հե¬ղաշր¬ջում ի¬րա¬կա¬նաց¬նել: Ա¬պա այս¬պի¬սի` թր¬քա¬հոտ այ¬լընտ¬րանք ա¬ռա¬ջար¬կող քա¬ղա¬քա¬կան ու¬ժե¬րը հա¬վակ¬նում են հա¬սա¬րա¬կութ¬յան մեջ վստա¬հութ¬յուն գտնե¬լ և հա¬ջո¬ղութ¬յուն ու¬նե¬նա¬լ 2008-ին կա¬յա¬նա¬լիք ՀՀ ¬նա¬խա¬գա¬հի ընտ¬րութ¬յու¬նում: