Նոր, բայց...

Ար¬դեն հայտ¬նի են «Հա¬յոց լե¬զու և գրա¬կա¬նութ¬յուն» ա¬ռար¬կա¬յից միաս¬նա¬կան քննութ¬յան արդ¬յունք¬նե¬րը£ Թե ինչ կերպ կանդ¬րա¬դառ¬նա մեր կրթութ¬յան ո¬րա¬կի վրա եվ¬րո¬պա¬կան ար¬ժե¬հա¬մա¬կար¬գին ին¬տեգր¬վե¬լու այս մի¬տու¬մը` դժվար է ա¬սել£ Բայց որ նո¬րա¬մուծութ¬յու¬նը շտա¬պո¬ղա¬կան ու չհաշ¬վարկ¬ված քայլ էր, ակն¬հայտ դար¬ձավ հենց քննութ¬յուն¬նե¬րի օ¬րը£ Տար¬բեր դպրոց¬նե¬րից հնչող ա¬հա¬զան¬գե¬րը վկա¬յում էին, որ այդ առն¬չութ¬յամբ հաս¬տատ¬վում են մեր կան¬խա¬տե¬սում¬նե¬րը£ ԿԳ ¬նա¬խա¬րար Լ. Մկրտչյա¬նի փաս¬տարկ¬նե¬րը, թե միայն Գե¬ղար¬քու¬նի¬քի մար¬զում են խնդիր¬ներ ա¬ռա¬ջա¬ցել` այն էլ վատ ե¬ղա¬նա¬կի պատ¬ճա¬ռով, փոքր-ինչ թեա¬կան էին£ Ինչ¬պես պարզ¬վեց` Կո¬տայ¬քի և Տա¬վու¬շի մար¬զե¬րում ևս ¬բազ¬մա¬թիվ դժգո¬հութ¬յուն¬ներ կա¬յին` կապ¬ված կազ¬մա¬կերպ¬չա¬կան խնդիր¬նե¬րի հետ£ Ի դեպ, Երևա¬նը ևս, այս ա¬ռու¬մով «ետ չէր մնում» մյուս մար¬զե¬րից£ Շատ դպրոց¬նե¬րում առ¬կա չէին պատ¬ճե¬նա¬հան¬ման սար¬քե¬րը£ Ա¬սել է, թե ի¬րա¬կա¬նութ¬յա¬նը չէին հա¬մա¬պա¬տաս¬խա¬նում նա¬խօ¬րեին ԿԳ ¬նա¬խա¬րա¬րի հա¬վաս¬տիա¬ցում¬նե¬րը, թե միաս¬նա¬կան քննա¬կան հա¬մա¬կար¬գի հա¬մար առ¬կա են բո¬լոր անհ¬րա¬ժեշտ մի¬ջոց¬նե¬րը£ Խո¬սե¬լով միաս¬նա¬կան քննա¬հա¬մա¬կար¬գի մա¬սին` ան¬կա¬րե¬լի է չանդ¬րա¬դառ¬նալ այն խնդրին, որ ուս¬ման պրո¬ցե¬սում բո¬լո¬րո¬վին ան¬տես¬վում է ու¬սուց¬ման գրա¬վոր ձ¬ևը£ Այ¬սինքն, ա¬շա¬կեր¬տը թե¬ման ըն¬կա¬լում է միայն տե¬սա¬կան (ե¬թե չա¬սենք տե¬սո¬ղա¬կան) մա¬կար¬դա¬կով£ Էլ ի՞նչ ¬խոսք կա¬րող է լի¬նել թե¬լադ¬րութ¬յան և շա¬րադ¬րութ¬յան մա¬սին£ Թե վերջ¬նարդ¬յուն¬քում ինչ¬պի¬սին կլի¬նի նոր կրթա¬հա¬մա¬կար¬գը, դժվար է ա¬սել£ Տա¬րի¬նե¬րի ըն¬թաց¬քում կբա¬ցա¬հայտ¬վեն թե դրա¬կան, թե բա¬ցա¬սա¬կան դրս¬ևո¬րում¬նե¬րը£ Ի¬հար¬կե, կհղկվեն մե¬խա¬նիզմ¬ները, ո¬րոնք հնա¬րա¬վո¬րութ¬յուն կըն¬ձե¬ռեն հստա¬կեց¬նե¬լու և° գնա¬հատ¬ման կար¬գը, և° ու¬սուց¬ման ձ¬ևը, և° մո¬տեց¬ման չա¬փա¬նիշ¬նե¬րը, ին¬չու ոչ, նաև զար¬տու¬ղի ճա¬նա¬պարհ¬նե¬րով մանևրե¬լու մե¬խա¬նիզմ¬նե¬րը£ Չնա¬յած ար¬դեն իսկ ակն¬հայտ է. նման չհա¬սու¬նա¬ցած «հե¬ղա¬փո¬խութ¬յան» մեր հա¬սա¬րա¬կութ¬յու¬նը պատ¬րաստ չէ£