Անվրձին նկարիչը

Այվազովսկու արձանի մոտ Երևան եկած զբոսաշրջիկներին գիդը հպարտությամբ մեծ ծովանկարչին էր ներկայացնում: Հիացողները հանկարծ նկատեցին, որ նկարիչն առանց վրձնի է: Շշուկը լսելի դարձավ նաև գիդի ականջին: Խեղճ կինը պապանձվեց` ինչպես ասեր, որ վրձնի ջարդելն ու անհետանալը հանճարեղ ծովանկարչի հայրենակիցների ձեռքի գործն է:

Հորիզոնը, որ ներկա էր, իր ձևով փորձեց օգնության հասնել. խնդրեց թարգմանել`

- Հարգելի տիկնայք և պարոնայք, վրձին պետք չէ, Այվազովսկին այս գեղեցիկ այգին է եկել ոչ թե նկարելու, այլ հանգստանալու համար:

Գյուղապետի աշխատավայրը

Արարատյան դաշտից Սիմոնն իր միրգը տանում է Իջևան վաճառելու: Մի հաճախորդի հարցնում է.

- Ախպեր, ձեր գյուղը ո՞րն է:

- Գանձաքարը:

Օրերից մի օր էլ Սիմոնը մրգով լի մեքենան քշում է Գանձաքար, հանդիպում իր ծանոթ Մաթոսին:

- Ձեր գյուղապետը որտե՞ղ է նստում:

- Է, ի՞նչ իմանամ, Սիմոն, տարիքով մարդ ա, որտեղ հոգնում, էնտեղ էլ նստում ա, նստած տեղն էլ քնում ա: