ԺՈՂՈՎՐԴԱՇԱՀ ՁԵՌՆԱՐԿՈՒՄՆԵՐԸ` ԿԵՆՍԱԿԵՐՊ
Նախընտրական խճանկարում հաճախ են խառնվում-աղավաղվում ·ույները: Եվ ավելի հաճախ թացը չորին խառնած ·ովաբանության ու սև PR-ի մերժված, բայց կենդանի-իրական ·որշության մեջ կորցնում ենք չաղարտված այն առկայծումը, որ կարող է հավատի մոմեր վառել անորոշության և հուսաբեկումի խավարի մեջ: Հիրավի, նաև մեր օրերի համար է բարբառել ապարանցի հանրաճանաչ Մահուբի Գևոր·ի իմաստնությունն այն, որ արդիական է բոլոր ժամանակների ու հասարակար·երի համար. «Մարդի°կ, սիրեք ու ·նահատեք նրան, ում պաշտոնը երբեք չի փոխում, ով ամենուր սեր, բարություն ու ազնվություն է սերմանում»: Իսկ այդպիսի մարդիկ, այնուամենայնիվ, կան: Պատահական չէ, որ աշուղի հայրենի Երնջատափ ·յուղում կան·նեցվել է նրա հուշարձանը հենց իր համա·յուղացի, ԱԺ պատ·ամավոր Լյովա ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ նախաձեռնությամբ ու հովանավորությամբ: Իր լեռնաշխարհի ծնունդ պարզ ու անմիջական այս հայորդին չշլացավ պաշտոնի փայլից, չփոխվեց: Նույն զրուցասերն է` մարդկանց հո·ս ու ցավին ականաջալուր: 2003-ին ընտրվել է ՀՀ ԱԺ պատ·ամավոր, «Ժողպատ·ամավոր» պատ·ամավորական խմբի ԱԺ Արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովի անդամ է: Եվ իր օրինաստեղծ ·ործունեությամբ հաստատել է, որ կենսա·րությունը ոչ խոստումներով, այլ կոնկրետ ·ործերով են կերտում: Ի վերջո, Լյովա Յուզիկի Խաչատրյանի նվիրումը հայրենի լեռնաշխարհին բազմիցս է դրսևորվել Աշտարակի, Ապարանի, Արա·ածի համայնքների նկատմամբ նախանձախնդիր վերաբերմունքով: Իսկ մարդկային պարզ, անկաշկանդ, շիտակ նրա տեսակը նպաստել է, որպեսզի ·ործնական ու ընկերական շփումներով ամրապնդվեն աշխատանքային հարաբերությունները` համայնքների ղեկավարների միջև: Լյովա Խաչատրյանի դուռը միշտ բաց է եղել իր հետ առնչվել ցանկացող յուրաքանչյուրի առջև: Պատահական չէ, որ ընտրատարածքի 61 համայնքներից 54-ը նրան առաջարկել են որպես միասնական թեկնածու: Հայ ենք մենք, եղբայրներ... - Իսկ այդօր` մայիսի 2-ին, Բյուրական համայնքի բնակիչների հետ հանդիպումն հիրավի առանձնահատուկ էր: Առանձնահատուկ ոչ միայն նրանով, որ թեկնածուն ժողովրդի հետ նշեց իր ծննդյան տարելիցը, այլև` որ այդօր նրան անձամբ առաջին ան·ամ ճանաչող բյուրականցիները հասկացան-համոզվեցին, որ նա չի եկել պարզապես խոստումներ տալու, այլ լսելու իրենց հո·սն ու ցավը, խնդիրները` դրանց լուծման ուղիներ ·տնելու` անկախ ընտրությունների արդյունքներից: «Հայ ենք մենք, եղբայրներ, հայ ենք մենք…»,- հնչում էր եր·ը. «Հայ ենք մենք, եղբայրներ, հայ ենք մենք…» հաստատում էին նրանք, «Բյուրականցի, ապարանցի հայ ենք մենք». հաստատում էին ու փաստում. այն միասնականությունը, որ միայն շուրջպար չի դառնում, այլև հիմնախնդիրների միասնական ու համալիր լուծման առհավատչյա: Հավատում էին բյուրականցիները, ու դրա հավաստումն էր ·յուղապետ Հրաչյա Ավա·յանի ողջույնի խոսքը. - Բյուրականցիները սթափ տրամադրվածությամբ և լավատեսությամբ են դիմավորում Լյովա Խաչատրյանին, ցանկանում ի դեմս նրա ունենալ այնպիսի ԱԺ պատ·ամավոր, ով հետամուտ կլինի ինչպես ամբողջ համայնքի, այնպես էլ ողջ ազ·աբնակչության խնդիրների լուծմանը: Այո, ·յուղն ունի մի շարք խնդիրներ (հատկապես սոցիալական): Բայց այսօր չենք ուզում ծանրաբեռնել մեր թեկնածուին առօրյա խնդրանք-դիմում-դժ·ոհություններով: Այսօր մենք ուզում ենք լսել նրան, ծանոթանալ ծրա·րերին, համայնքներին: Շիտակ ապարանցին իր անմիջական պարզությամբ ներկայացավ Բյուրականին. - Առաջին տարին սովորում էի օրենսդրական ·ործունեության նրբություններին, խորհրդարանին և նրա ենթակառուցվածքին ծանոթանում: Վերջին 3 տարում հնարավոր եղավ 52 համայնքներից 45-ում տարբեր ծրա·րեր իրականացնել: Որ համայնքի ղեկավարը ավելի շատ անհան·ստացավ, այդ համայնքում ավելի շատ աշխատանքներ իրականացվեցին: 7 համայնք ների պարտք եմ մնացել: Նախորդ ընտրությունների ժամանակ ձեռնպահ մնալով նախընտրական խոստումներից, պատ·ամավորության թեկնածուն հիմա վստահ է, որ կարողացել է ժողովրդի մատից մի փուշ հանել և այդ վստահությամբ է ներկայացնում իր նախընտրական ծրա·րերը, որոնք ուշադրության կենտրոնում են պահում տարածաշրջանի հասարակական կյանքի ոչ միայն խոցելի ու ցավոտ կողմերը, այլև ներառում ժողովրդի կենսամակարդակի բարձրացմանը միտված ձեռնարկումներ` բոլոր ոլորտներում: Խոսուն փաստ է այն, որ երևանաբնակ Լյովա Խաչատրյանն իր պատ·ամավորական ·ործունեության շրջանում հաստատվեց պապենական Երջնատափ ·յուղում` այդպիսով ավելի մոտ ·տնվելով հայրենի եզերքին` ավելի մոտիկից ճանաչելու նրա հիմնախնդիրները: Նրան ճանաչողներն ու հարազատները հպարտությամբ են շեշտում, որ պաշտոնն ու մանդատն ի զորու չեղան փոխելու Լյովա Խաչատրյան անհատի անաչառ, շիտակ, պարզ ու մարդկային էությունը: Նա չփոխվեց, մնաց միշտ ժողովրդի հետ, նրա կողքին: Պատ·ամավորի դուռը միշտ բաց է եղել ու կմնա ժողովրդի առաջ: Իսկ բարե·ործական ձեռնարկումները, որ նա իրականացրել է «Նի·-Ապարան» հայրենակցական միության շրջանակներում և նրանից դուրս, միայն լրացնում են նրա կերպարը: Ի վերջո, ցանկացած ժողովրդասեր ձեռնարկում անհատի ինքնահաստատումը պետք է լինի:
